In eerdere posts (nummer een en nummer twee) beschreef ik het ombouwen van een Nikon D70 digitale camera voor infraroodfotografie. Een goedkoper en minder risicovol alternatief is het infrarood fotograferen met een Hoya R72 filter op de lens van een gewone (d.w.z. niet omgebouwde) camera. Zo’n filter laat alleen het infrarode deel van het licht door terwijl de andere golflengtes van het licht worden tegen gehouden.
De sensoren van de meeste digitale camera’s zijn erg gevoelig voor infrarood licht en daarom zit er ook een filtertje voor zo’n sensor gemonteerd dat de infrarode straling gedeeltelijk tegenhoudt. Daardoor heb je bij het maken van gewone foto’s vrijwel geen last van het infrarood deel van het licht.
Bij infraroodfotografie met een filter gaat het licht dus eerst door het infraroodfilter op de lens, daardoor kan alleen het infrarode deel door naar de sensor van de camera. Omdat het filterplaatje voor de sensor een groot deel van de infraroodstraling tegenhoudt heb je dus een lange sluitertijd nodig om voldoende licht op deze sensor terecht te laten komen.
De benodigde sluitertijden bij het gebruik van een infrarood opzetfilter zijn vaak zo lang (10-30s) dat bewegingsonscherpte vrijwel niet te voorkomen is. Een statief is dus sowieso een must! Op de meeste foto’s beweegt echter altijd wel wat: bladeren, mensen etc. Zie bijvoorbeeld de bladeren van de bomen achter de huisjes in de onderstaande foto.
Bij een naar infrarood omgebouwde camera kan wel met normale (korte) sluitertijden gefotografeerd worden omdat dan het infrarood-blokkerende filterplaatje van de sensor wordt verwijderd en vervolgens vervangen door een infraroodfilterplaatje. Dit zit dan dus niet op de lens maar in de camera. Maar goed, als je eerst eens wilt kijken of infraroodfotografie iets voor je is, dan is zo’n lensfilter een goed alternatief!
Geef een reactie