Regelmatig kom ik de term CO2 tegen, met de 2 in superscript (bovenschrift) in plaats van in subscript (onderschrift): CO2.
Op zich is het niet zo heel gek dat mensen niet precies weten hoe je CO2 (dus met de 2 in subscript) schrijft want niet iedereen heeft scheikunde gehad op school. De vraag over de juiste plaats van de 2 in CO2 wordt dan ook regelmatig gesteld in allerlei fora op het internet. De CO2 oftwel CO-kwadraat is niet de juiste schrijfwijze van het broeikasgas kooldioxide. Met de 2 in subscript wordt CO2 wel correct geschreven.
Wat ik wel heel merkwaardig vind is dat de term CO2 (dus met de 2 in superscript) soms wordt gebruikt in brochures, op stickers of zelfs in reclames. Een bedrijf of organisatie die dat doet, laat zien dat ze graag willen inhaken op de huidige interesse in duurzaamheid maar dat ze geen flauw benul hebben wat dit nu eigenlijk inhoudt. Ook het feit dat een dergelijke instantie niet even de moeite neemt om de juiste schrijfwijze even op te zoeken, boezemt de potentiële klant natuurlijk niet veel vetrouwen in. En dat is natuurlijk een gemiste kans.
Ik merkte hetzelfde gevoel ook om mij heen toen op een congres, in een verder uitstekende presentatie, het begrip duurzaamheid werd aangestipt. In de getoonde duurzaamheidsgrafiek stond heel groot CO2 in plaats van CO2 en de sfeer in de zaal werd gelijk wat lacherig, hetgeen de boodschap van de presentator toch deed vertroebelen.
Kortom, stop met ‘CO-kwadraat’ en schrijf gewoon CO2!
Geef een reactie