Regelmatig kom ik de term CO² tegen, met de 2 in superscript (bovenschrift) in plaats van in subscript (onderschrift): CO₂.

Op zich is het niet zo heel gek dat mensen niet precies weten hoe je CO₂ (dus met de 2 in subscript) schrijft want niet iedereen heeft scheikunde gehad op school. De vraag over de juiste plaats van de 2 in CO₂ wordt dan ook regelmatig gesteld in allerlei fora op het internet. De CO² oftwel CO-kwadraat is niet de juiste schrijfwijze van het broeikasgas kooldioxide. Met de 2 in subscript wordt CO₂ wel correct geschreven.

Wat ik wel heel merkwaardig vind is dat de term CO² (dus met de 2 in superscript) soms wordt gebruikt in brochures, op stickers of zelfs in reclames. Een bedrijf of organisatie die dat doet, laat zien dat ze graag willen inhaken op de huidige interesse in duurzaamheid maar dat ze geen flauw benul hebben wat dit nu eigenlijk inhoudt. Ook het feit dat een dergelijke instantie niet even de moeite neemt om de juiste schrijfwijze even op te zoeken, boezemt de potentiële klant natuurlijk niet veel vetrouwen in. En dat is natuurlijk een gemiste kans.

Ik merkte hetzelfde gevoel ook om mij heen toen op een congres, in een verder uitstekende presentatie, het begrip duurzaamheid werd aangestipt. In de getoonde duurzaamheidsgrafiek stond heel groot CO² in plaats van CO₂ en de sfeer in de zaal werd gelijk wat lacherig, hetgeen de boodschap van de presentator toch deed vertroebelen.

Kortom, stop met ‘CO-kwadraat’ en schrijf gewoon CO₂!