Bij het fotograferen van waterdruppels zijn de resultaten niet altijd te voorspellen. Kleine variaties in valhoogte van de druppel, de grootte van deze druppel, de diepte van het bad en het moment van het nemen van de foto zijn alle van invloed op het eindresultaat. Er zijn tegenwoordig speciale sets voor dit soort fotografie te koop om al deze factoren onder controle te houden maar voorlopig maak ik mijn druppelfoto’s op de ouderwetse, handmatige manier.

Een variatie van het fotograferen van de H2O druppel was het fotograferen van eenzelfde druppel maar dan met een blauwe achtergrond met ruitjespatroon. Door af te drukken op het moment dat het water net uit het ondiepe wateroppervlak wordt teruggestuiterd nadat de oorspronkelijke druppel daarin is gevallen, worden zowel de omhoog bewegende bolvormige druppel als de resulterende kuil in het water vastgelegd. Door het ruitjepatroon van de achtergrond wordt dit beeld nog eens versterkt doordat de lijntjes de krommingen van de druppel en de golfjes aangeven.

Dit zijn foto’s die je eigenlijk niet van tevoren kan bedenken maar die uiteindelijk via een samenloop van omstandigheden toch gemaakt worden. Toen ik deze opname zag deed deze mij namelijk gelijk denken aan een plaatje uit een oud natuurkunde boek. Na wat zoeken bleek het om een afbeelding te gaan van het concept van het ‘ruimtetijd continuum’.

Deze term werd door Albert Einstein is gebruikt in zijn beroemde relativiteitstheorie die Lees verder Een ruimtetijd conceptfoto – Einstein was here →